rabba

Niet te verwarren met: raba

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rabba    (hulp, bestand)
• IPA: /rɑˈba/, /ˈrɑba/

Woordafbreking

• rab·ba

Woordherkomst en -opbouw

• Herkomst: Hebreeuws

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rabba	rabbot rabba's
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de rabba v / m

1. (Jiddisch-Hebreeuws) vrouwelijke rabbijn

Gangbaarheid

• Het woord 'rabba' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

IJslands

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• rab·ba

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd		voltooid deelwoord (supinum)
	3e pers enk.	1e pers mv.
rabba	rabbar	röbbuðum	rabbað
zwakke verbuiging	volledig

Werkwoord

rabba

1. babbelen, bazelen, bomen, keuvelen, kletsen, kouten, leuteren, met iemand een praatje maken, zich onderhouden, praten, redekavelen, zwammen

   «Hún var að rabba við bróður sinn.»

   Ze zat met haar broer om een praatje te maken.

Werkwoord

rabba

1. gebiedende wijs van rabba (verkorte vorm)

Schrijfwijzen

• rabbaðu (enkelvoud)
• rabbið (meervoud)

Oudnoords

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• rab·ba

stamtijd
onbepaalde wijs	tegenwoordige tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
rabba	rabbar	rabbaði	rabbat
Klasse 1 zwak	volledig

Werkwoord

rabba

1. babbelen, bazelen, bomen, keuvelen, kletsen, kouten, leuteren, met iemand een praatje maken, zich onderhouden, praten, redekavelen, zwammen

Synoniemen

• skrafa

Hyperoniemen

• tala