openbaren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
openbaren	openbarend
openbaring	geopenbaard

Uitspraak

• Geluid:  openbaren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• open·ba·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van openbaar met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
openbaren	openbaarde	geopenbaard
zwak -d	volledig

Werkwoord

openbaren

1. overgankelijk wat voorheen een geheim was algemeen bekend maken

   • De directie openbaarde een ingrijpend reorganisatieplan. 

Verwante begrippen

• openbaarheid, openbaarmakend, openbaring, semiopenbaar

Vertalingen

    1. wat voorheen een geheim was algemeen bekend maken   

Duits: offenbaren (de), offenlegen (de) Engels: reveal (en) Frans: révéler (fr) Noors: avdekke (no)

Nynorsk: avdekka (nn), avdekke (nn) (bijvormen): avdekkja (nn), avdekkje (nn) Spaans: revelar (es)

Gangbaarheid

• Het woord openbaren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "openbaren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.