onkel

Niet te verwarren met: Onkel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  onkel    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɔŋkəɫ/

Woordafbreking

• on·kel

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Franse oncle.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	onkel	onkels
verkleinwoord	onkeltje	onkeltjes

Zelfstandig naamwoord

de onkel m

1. (familie) broer of zwager van iemands vader of moeder

   • Tijdens de vakantie helpt die student mee in de winkel van zijn onkel. 

Opmerkingen

• Dit woord wordt zeer weinig gebruikt en is bovendien streekgebonden. De synoniemen zijn gebruikelijker binnen hun respectievelijke verspreidingsgebied.

Synoniemen

• (Noordnederlands) oom
• (Vlaams) nonkel

Vertalingen

    1. broer of zwager van iemands vader of moeder   

Bretons: eontr (br) Duits: Onkel (de) m Esperanto: onklo (eo) Fins: setä (fi), eno (fi) Frans: oncle (fr) m, tonton (fr) m Fries: omke (fy) Iers: uncail (ga) Indonesisch: paman (id), om (id) Interlingua: oncle (ia), avunculo (ia) Italiaans: zio (it) Latijn: patruus (la) m, avunculus (la) m Noors: onkel (no) m

Nynorsk: onkel (nn) m Oppersorbisch: wuj (hsb) Perzisch: عمو (fa) Pools: wuj (pl) Portugees: tio (pt) Roemeens: unchi (ro) Sloveens: stric (sl) Slowaaks: strýc (sk) Spaans: tio (es) Tsjechisch: strýc (cs) Turks: amca (tr) Zweeds: farbror (sv), morbror (sv), onkel (sv)

Gangbaarheid

• Het woord onkel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "onkel" herkend door:

56 %	van de Nederlanders;
41 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /'uŋkəl/

Woordafbreking

• on·kel

Zelfstandig naamwoord

onkel m

1. (familie) onkel, oom, nonkel.

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	onkel	onkelen	onkler	onklene
genitief	onkels	onkelens	onklers	onklenes

Afgeleide begrippen

• grandonkel

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /'uŋkəl/

Woordafbreking

• on·kel

Zelfstandig naamwoord

onkel m

1. (familie) onkel, oom, nonkel.

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	onkel	onkelen	onklar	onklane
genitief	onkels	onkelens	onklars	onklanes

Afgeleide begrippen

• grandonkel

Zweeds

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• on·kel

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Duitse Onkel (oom). Dit leenwoord fungeert als neutraal equivalent voor farbror of morbror.

Zelfstandig naamwoord

onkel g

1. (familie) onkel, oom, nonkel.

Verwante begrippen

• farbror, morbror