Naar inhoud springen

mit

Uit WikiWoordenboek
Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: mít


  • mit

het mito

  1. (Jiddisch-Hebreeuws) overledene


  • mit
  • Van het Oudhoogduitse miti, mit, van het Oergermaanse *midi.

mit + datief

  1. met
    «Ich fahre mit dem Auto.»
    Ik rij met de auto.


  • IPA: /mɪt/ (Etsbergs)
  • Komt van het Oudlimburgse mid.
enkelvoud meervoud
bepaald geheel mitte mitter
gemut. - -
onbepaald geheel mit mit
gemut. - -

mit (+ datief)

  1. met
  2. per
  3. door middel van


mit

  1. met


mit

  1. verouderde spelling of vorm van midd tot 2005
(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, mannelijk


mit

  1. met
    «He was mit mi.»
    Hij was met mij.


  • mit

mit + datief

mit

  1. met
    «Drauss iss es am schneehe alleweil, awwer wann die Daage laenger warre un’s widder wennich waarm watt, schtaerte die Bauere widder mit ihr Arewet.»
    Buiten sneeuwt het de hele tijd, maar als de dagen langer worden en het weer een beetje warm wordt, beginnen de boeren weer met hun werk.


mit

  1. met


mit

  1. met


mit

  1. met