kuur

Niet te verwarren met: kür

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kuur    (hulp, bestand)
• IPA: / kyr / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• kuur

Woordherkomst en -opbouw

• Van Latijn cura, al dan niet via Middelfrans cure hiervan afgeleid. In de betekenis van ‘geneeswijze’ voor het eerst aangetroffen in 1350

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kuur	kuren
verkleinwoord	kuurtje	kuurtjes

Zelfstandig naamwoord

de kuur v / m

1. een behandeling ter genezing van een ziekte of een ongezonde situatie (zoals een verslaving)

   • Hij moest een kuur tegen verdere uitzaaiing van de kanker ondergaan. 

2. plotseling optredend vreemd gedrag

   • Wat een kuren heeft dat ding. 

Synoniemen

• [2] bevlieging, gril

Hyponiemen

   

apenkuur badkuur chemokuur hongerkuur karell-kuur kippenkuur kneippkuur mestkuur ontwenningskuur rustkuur sapkuur sippy-kuur slaapkuur verjongingskuur vermageringskuur waterkuur zweetkuur

Afgeleide begrippen

• kuurhotel, kuuroord

Vertalingen

    1. een behandeling ter genezing van een ziekte of een ongezonde situatie (zoals een verslaving)   

Duits: Kur (de) v Engels: treatment (en) Frans: cure (fr) v

Italiaans: cura (it) v Spaans: cura (es) v

    2. vreemd gedrag, bijzondere karaktertrek   

Duits: Macke (de) v Engels: caprice (en), whim (en), quirk (en)

Frans: caprice (fr), défaut (fr) m Spaans: capricho (es) m

Werkwoord

vervoeging van
kuren

kuur

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kuren
   

   • Ik kuur. 

2. gebiedende wijs van kuren
   

   • Kuur! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kuren
   

   • Kuur je? 

Gangbaarheid

• Het woord kuur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kuur" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.