klemtoon
Uiterlijk
- klem·toon
- In de betekenis van ‘nadruk’ voor het eerst aangetroffen in 1723 [1]
- samenstelling van klem en toon
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | klemtoon | klemtonen |
verkleinwoord | klemtoontje | klemtoontjes |
de klemtoon m
- (taalkunde) sterkere intonatie waarmee een lettergreep van een woord wordt uitgesproken
- beklemtonen, klemtoonhomograaf, klemtoonhomogram, klemtoonpatroon, klemtoonteken, klemtoonverlichting, klemtoonverschuiving
1.
- Het woord klemtoon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klemtoon" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "klemtoon" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be