kindj

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /kɪɲc/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

kindj o

1. (familie) kind
2. schat (dierbaar iemand)

   «Kindj, kóms den ef bie mich zètte?»

   Schat, wil je even bij me komen zitten?

3. Jezus

   «Woors se mer es good es 't chindj!»

   Was je maar zo goed als Jezus!

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	kindj	chindj	kiendje	chiendje	kinjer	chinjer	kiendjes	chiendjes
genitief	kinjs	chinjs	kiendjes	chiendjes	kinjer	chinjer	kiendjes	chiendjes
locatief	kinjes	chinjes	kinjeske	chinjeske	kinjese	chinjese	kinjeskes	chinjeskes
datief	kinjem	chinjem	kiendje	chiendje	kinjer	chinjer	kiendjes	chiendjes
accusatief	kindj	chindj	kiendje	chiendje	kinjer	chinjer	kiendjes	chiendjes

Afgeleide begrippen

• [1] kindj-ven-kindj