kent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kent    (hulp, bestand)
• IPA: / kɛnt / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /kɛnt/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /kɛnt/

Woordafbreking

• kent

Werkwoord

vervoeging van
kennen

kent

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kennen
   

   • Jij kent. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kennen
   

   • Hij kent. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van kennen
   

   • Kent! 

Turks

Woordafbreking

• kent

	enkelvoud	meervoud
nominatief	kent	kentler
genitief	kentin	kentlerin
datief	kente	kentlere
accusatief	kenti	kentleri
locatief	kentte	kentlerde
ablatief	kentten	kentlerden

Zelfstandig naamwoord

kent

1. (aardrijkskunde) stad

Synoniemen

• şehir