kaller

Uit WikiWoordenboek

Limburgs

Uitspraak
  • IPA: /kɑlɐ(r)/ (Etsbergs)
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van kalle (spreken).

Zelfstandig naamwoord

kaller m

  1. spreker
  2. kletskous
Verbuiging
Afgeleide begrippen


Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • kal·ler
Naar frequentie 541

Werkwoord

kaller

  1. tegenwoordige tijd van kalle

Zelfstandig naamwoord

kaller, mv

  1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van kall (mannelijk verbuiging)
Schrijfwijzen
  • kall (onzijdige verbuiging)