Naar inhoud springen

indirect object

Uit WikiWoordenboek
  • in·di·rect ob·ject

indirect object o

  1. (grammatica) zinsdeel dat de actie van een overgankelijk werkwoord niet rechtstreeks ondergaat, maar daar als ontvanger of doel bij betrokken is
    • De nominatief treedt op als subject en als predicaatsnomen, de genitief vervult een reeks van functies (…), de datief functioneert als indirect object en na allerlei voorzetsels, en de accusatief ten slotte wordt gebruikt als direct object, na voorzetsels en ook als adverbiale bepaling. [3]
  • Het gedetailleerde onderscheid in hyponiemen is niet algemeen gangbaar: daarom kan "meewerkend voorwerp" ook als synoniem worden opgevat.