gewoonte

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  gewoonte    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /χəˈʋontə/, /χəˈʋoʊ̯ntə/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ɣəˈβ̞oːntə/
  • (Limburg): /ɣəˈwoːntə/

Woordafbreking

• ge·woon·te

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van gewoon met het achtervoegsel -te.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	gewoonte	gewoonten, gewoontes
verkleinwoord	gewoontetje	gewoontetjes

Zelfstandig naamwoord

gewoonte v

1. vaste wijze om dingen te doen

   • Autorijden wordt heel snel een gewoonte. 

   ▸ Na het eten had ze een opmerkelijke gewoonte om een Snicker naast haar hoofd te leggen voor als ze in de nacht een vreetkick kreeg vanwege haar joint.

   ▸ Het leek misschien een onconventioneel begin van een bestuursvergadering, dat gaf oom Carl Lauritz ook toe en hij grapte dat het natuurlijk geen gewoonte moest worden.

Hyponiemen

   

bestedingsgewoonte betalingsgewoonte consumptiegewoonte cultuurgewoonte denkgewoonte drankgewoonte drinkgewoonte eetgewoonte familiegewoonte gedragsgewoonte handelsgewoonte koopgewoonte leefgewoonte leesgewoonte levensgewoonte nestgewoonte oudergewoonte rechtsgewoonte reisgewoonte rookgewoonte schrijfgewoonte slaapgewoonte spaargewoonte spreekgewoonte studiegewoonte voedingsgewoonte voedselgewoonte volksgewoonte vrijgezellengewoonte werkgewoonte zondagsgewoonte

Afgeleide begrippen

   

gewoontecomplex gewoontedier gewoontedrinker gewoontedrinkster gewoontegebaar gewoontegebruik gewoontegedrag gewoontegetrouw gewoontehandeling gewoontemens gewoontemisdadiger gewoonterecht gewoonteregel gewoontevorming gewoontezonde

Uitdrukkingen en gezegden

• De gewoonte is ( of wordt) een tweede natuur

Vertalingen

    1. vaste wijze om dingen te doen   

Duits: Gewohnheit (de) v Engels: custom (en), habit (en) Esperanto: kutimo (eo) Frans: habitude (fr) v Italiaans: abitudine (it) v

Koreaans: 버릇 (ko) Portugees: hábito (pt) m Spaans: costumbre (es) m Turks: alışkanlık (tr) Volapük: kösömot (vo)

Gangbaarheid

• Het woord gewoonte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "gewoonte" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

gewoonte

1. gewoonte; vaste wijze om dingen te doen

Veluws

Zelfstandig naamwoord

gewoonte

1. gewoonte; vaste wijze om dingen te doen