dupe

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dupe    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈdypə/

Woordafbreking

• du·pe

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bedrogene’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1697
• uit Middelnederlands dupe sukkel, bedrogene

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dupe	dupes
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

dupe m

1. benadeelde door andermans opzet of nalaten

   • Desnoods de dupe worden, ja honderdmaal liever de dupe worden dan onrecht doen. 

2. slachtoffer

   • Circa 21 miljoen Pakistanen werden de dupe van overstromingen. 

Afgeleide begrippen

• duperen

Synoniemen

• het haasje
• de klos
• de lul
• de piel
• de pineut
• de pisang
• de sigaar
• de sjaak
• het strandpaaltje

Uitdrukkingen en gezegden

• de dupe zijn

het slachtoffer van iets zijn

Hij was de dupe van zijn eigen goedheid.

Gangbaarheid

• Het woord dupe staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "dupe" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• uit Frans dupe

Zelfstandig naamwoord

dupe m

1. sukkel, bedrogene

Schrijfwijzen

• duype

Overerving en ontlening

• Nederlands dupe

Frans

Zelfstandig naamwoord

dupe m

1. sukkel, bedrogene

Overerving en ontlening

• Middelnederlands dupe

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /dʊpɛ/

Woordafbreking

• du·pe

Werkwoord

dupe

1. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van het imperfectieve werkwoord dupat

Synoniemen

• dupá