differentiëren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  differentiëren    (hulp, bestand)
• IPA: /dɪfərɛn'(t)ʃerə(n)/

Woordafbreking

• dif·fe·ren·ti·e·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘uiteenlopen’ voor het eerst aangetroffen in 1823
• afgeleid van het Franse différentier met het achtervoegsel -eren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
differentiëren	differentieerde	gedifferentieerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

differentiëren

1. overgankelijk vanuit een homogeen geheel tot verschillende vormen komen
2. overgankelijk (wiskunde) het berekenen van de lokale stijging in een functie, het bepalen van de afgeleide van een functie

Verwante begrippen

• onderscheiden, verschil maken tussen

Afgeleide begrippen

• differentiatie, differentieerbaar, differentiëring

Verwante begrippen

• onderscheidbaar, onderscheidenheid, onderscheidenlijk, onderscheiding

Vertalingen

    1. vanuit een homogeen geheel tot verschillende vormen komen   

Duits: differenzieren (de), unterscheiden (de) Frans: différencier (fr)

Spaans: diferenciar (es)

    2. (wiskunde) het berekenen van de lokale stijging in een functie, het bepalen van de afgeleide van een functie   

Duits: differenzieren (de), ableiten (de) Frans: différentier (fr)

Spaans: diferenciar (es)

Gangbaarheid

• Het woord differentiëren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "differentiëren" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.