deducere/vervoeging

Uit WikiWoordenboek
  • Let op: voor de imperativus praesens 2e persoon enkelvoud actief is de verkorting dēdūc gangbaar.
vervoeging van het Latijnse werkwoord dēdūcere
Indicativus
Praesens Imperfectum Futurum simplex
actief passief actief passief actief passief
ego dēdūcō ego dēdūcor ego dēdūcēbam ego dēdūcēbar ego dēdūcam ego dēdūcar
dēdūcis dēdūceris dēdūcēbās dēdūcēbāris dēdūcēs dēdūcēris
is, ea, id dēdūcit is, ea, id dēdūcitur is, ea, id dēdūcēbat is, ea, id dēdūcēbātur is, ea, id dēdūcet is, ea, id dēdūcētur
nōs dēdūcimus nōs dēdūcimur nōs dēdūcēbāmus nōs dēdūcēbāmur nōs dēdūcēmus nōs dēdūcēmur
vōs dēdūcitis vōs dēdūciminī vōs dēdūcēbātis vōs dēdūcēbāminī vōs dēdūcētis vōs dēdūcēminī
eī/iī, eae, ea dēdūcunt eī/iī, eae, ea dēdūcuntur eī/iī, eae, ea dēdūcēbant eī/iī, eae, ea dēdūcēbantur eī/iī, eae, ea dēdūcent eī/iī, eae, ea dēdūcēntur
Perfectum Plusquamperfectum Futurum exactum
actief passief actief passief actief passief
ego dēdūxī ego dēductus, -a, -um sum ego dēdūxeram ego dēductus, -a, -um eram ego dēdūxerō ego dēductus, -a, -um erō
dēdūxistī dēductus, -a, -um es dēdūxerās dēductus, -a, -um erās dēdūxeris us, -a, -um eris
is, ea, id dēdūxit is, ea, id dēductus, -a, -um est is, ea, id dēdūxerat is, ea, id dēductus, -a, -um erat is, ea, id dēdūxerit is, ea, id dēductus, -a, -um erit
nōs dēdūximus nōs dēductī, -ae, -a sumus nōs dēdūxerāmus nōs dēductī, -ae, -a erāmus nōs dēdūxerimus nōs dēductī, -ae, -a erimus
vōs dēdūxistis vōs dēductī, -ae, -a estis vōs dēdūxerātis vōs dēductī, -ae, -a erātis vōs dēdūxeritis vōs dēductī, -ae, -a eritis
eī/iī, eae, ea dēdūxērunt eī/iī, eae, ea dēductī, -ae, -a sunt eī/iī, eae, ea dēdūxerant eī/iī, eae, ea dēductī, -ae, -a erant eī/iī, eae, ea dēdūxerint eī/iī, eae, ea dēductī, -ae, -a erunt
Subiunctivus
Praesens Imperfectum
actief passief actief passief
ego dēdūcam ego dēdūcar ego dēdūcerem ego dēdūcerer
dēdūcās dēdūcāris dēdūcerēs dēdūcerēris
is, ea, id dēdūcat is, ea, id dēdūcātur is, ea, id dēdūceret is, ea, id dēdūcerētur
nōs dēdūcāmus nōs dēdūcāmur nōs dēdūcerēmus nōs dēdūcerēmur
vōs dēdūcātis vōs dēdūcāminī vōs dēdūcerētis vōs dēdūcerēminī
eī/iī, eae, ea dēdūcant eī/iī, eae, ea dēdūcantur eī/iī, eae, ea dēdūcerent eī/iī, eae, ea dēdūcerentur
Perfectum Plusquamperfectum
actief passief actief passief
ego dēdūxerim ego dēductus, -a, -um sim ego dēdūxissem ego dēductus, -a, -um essem
dēdūxerīs dēductus, -a, -um sīs dēdūxissēs dēductus, -a, -um essēs
is, ea, id dēdūxerit is, ea, id dēductus, -a, -um sit is, ea, id dēdūxisset is, ea, id dēductus, -a, -um esset
nōs dēdūxerīmus nōs dēductī, -ae, -a sīmus nōs dēdūxissēmus nōs dēductī, -ae, -a essēmus
vōs dēdūxerītis vōs dēductī, -ae, -a sītis vōs dēdūxissētis vōs dēductī, -ae, -a essētis
eī/iī, eae, ea dēdūxerint eī/iī, eae, ea dēductī, -ae, -a sint eī/iī, eae, ea dēdūxissent eī/iī, eae, ea dēductī, -ae, -a essent
Imperativus
Praesens Futurum
actief passief actief passief
2e pers. enk. dēdūce 2e pers. enk. dēdūcere 2e pers. enk. dēdūcitō 2e pers. enk. dēdūcitor
3e pers. enk. dēdūcitō 3e pers. enk. dēdūcitor
2e pers. mv. dēdūcite 2e pers. mv. dēdūcimini 2e pers. mv. dēdūcitōte
3e pers. mv. dēdūcuntō 3e pers. mv. dēdūcuntor
Infinitivus
Praesens Perfectum Futurum
actief passief actief passief actief passief
dēdūcere dēdūcī dēdūxisse dēductum, -am, -um esse dēductūrum, -am, -um esse dēductum īrī
Participium
Praesens Perfectum Futurum
actief passief actief
dēdūcens, -ntis dēductus, -a, -um dēductūrus, -a, -um
Gerundium Gerundivum Supinum
dēdūcendum, -a dēdūcendus, -a, -um dēductum, dēductū