corpus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  corpus    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (enk) /'kɔrpɵs/
  • (mv) /'kɔrpora/

Woordafbreking

• cor·pus

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘lichaam’ voor het eerst aangetroffen in 1553
• van het Latijnse corpus (lichaam)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	corpus	corpora corpussen
verkleinwoord	corpusje	corpusjes

Zelfstandig naamwoord

corpus o

1. (letterkunde) alle verzamelde werken die bekend zijn op een bepaald gebied

   • Dit is het corpus van het Middelnederlands van de dertiende eeuw. 

2. (taalkunde) een verzameling teksten gebruikt voor taalkundig onderzoek

Gangbaarheid

• Het woord corpus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "corpus" herkend door:

93 %	van de Nederlanders;
92 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Latijn

Zelfstandig naamwoord

corpus o

1. lichaam
2. lijk

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	corpus	corpora
genitief	corporis	corporum
datief	corporī	corporibus
accusatief	corpus	corpora
vocatief	corpus	corpora
ablatief	corpore	corporibus