bluffen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bluffen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bluf·fen

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘pochen’ voor het eerst aangetroffen in 1855

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bluffen	blufte	gebluft
zwak -t	volledig

Werkwoord

bluffen

1. inergatief een onjuiste positieve indruk proberen te wekken

   • Hij blufte over het aanwezige geldbedrag. 

   ▸ De hoge sneeuwvelden waar ik nu doorheen liep waren toch een stuk serieuzer dan ik had verwacht. Er viel hierboven niks te faken of te bluffen, de bergen dwongen me om hen met respect en nederigheid te bejegenen.

2. inergatief opscheppen

   • De zanger ging uit de kleren tijdens een interview nadat hij blufte dat hij graag naakt zong. 

3. inergatief (bij uitbreiding) een voor de tegenstander misleidende tactiek toepassen, bijvoorbeeld bij kaartspelen.

   • Bluffen is de meest sexy betting actie van het pokeren. 

Verwante begrippen

• snoeven, pochen, liegen, zwetsen, opscheppen, verbeelding hebben

Hyponiemen

• afbluffen, overbluffen, verbluffen

Afgeleide begrippen

• bluffer, blufferig, blufferij, blufpoker, blufster, gebluf

Vertalingen

    1.   

Engels: boast (en), brag (en)

Spaans: embaucar (es), fanfarronear (es), jactarse (es)

Gangbaarheid

• Het woord bluffen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "bluffen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.