aanstichter

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanstichter    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈanstɪxtər / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• aan·stich·ter

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van aanstichten met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	aanstichter	aanstichters
verkleinwoord	aanstichtertje	aanstichtertjes

Zelfstandig naamwoord

aanstichter m

1. Iemand die iets kwaads veroorzaakt

   • Hij is de aanstichter van de ruzie. 

Verwante begrippen

• initiatiefnemer

Vertalingen

    1.   

Duits: Anstifter (de) m Engels: instigator (en)

Frans: instigateur (fr) m Spaans: instigador (es) m

Gangbaarheid

• Het woord aanstichter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanstichter" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
92 %	van de Vlamingen.