beledigen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  beledigen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·le·di·gen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
beledigen	beledigde	beledigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

beledigen

1. overgankelijk nare opmerkingen maken tegen of over een persoon

   • Hij had zijn buurman beledigd, dus die ging boos naar huis. 

Synoniemen

• krenken, schofferen

Afgeleide begrippen

• belediging

Vertalingen

    1. nare opmerkingen maken tegen of over een persoon   

Duits: beleidigen (de), kränken (de) Engels: insult (en), offend (en), affront (en) Frans: insulter (fr), offenser (fr), injurier (fr) Italiaans: offendere (it)

Papiaments: insultá Pools: obrazić (pl) Spaans: insultar (es), ofender (es), afrentar (es), agraviar (es) Zweeds: förolämpa (sv)