belediging

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • be·le·di·ging
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord belediging beledigingen
verkleinwoord beledigingetje beledigingetjes

Zelfstandig naamwoord

de beledigingv

  1. een krenking van iemands gevoel van eer of eigenwaarde
    • Iedereen kan alles als een belediging ervaren. 
     De poging van Steiner om hen voor zich te winnen, was een belediging aan hun intelligentie.[1]
     De graaf fronste en tuitte zijn lippen. Het is namelijk wel deftig om beledigingen te laten doorschemeren, maar niet om ze hardop uit te spreken.[2]
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. All-inclusive” op Wikipedia (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht, ISBN 90-229-9182-2
  2. Danielle Teller (vert. Marja Borg)
    “Er was eens iets anders” (2018), Ambo/Anthos uitgevers op Wikipedia, ISBN 9789026346477
  3. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be