Bein

Duits

Uitspraak

• Geluid:  Bein    (hulp, bestand)
• IPA: /baɪ̯n/

Woordafbreking

• Bein

Woordherkomst en -opbouw

• (erfwoord), cognaat van been

Zelfstandig naamwoord

Bein o

1. (anatomie) been

   «Mein Bein schmerzt.»

   Mijn been doet zeer.

2. (kleding) broekspijp
3. poot van een meubelstuk

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	Bein	Beine
genitief	Beins Beines	Beine
datief	Bein Beine	Beinen
accusatief	Bein	Beine