aankunnen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van aankunnen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		aankunnen			aan te kunnen
	toekomend		zullen aankunnen aan zullen kunnen			te zullen aankunnen aan te zullen kunnen
voltooid	tegenwoordig		hebben aangekund			te hebben aangekund
	toekomend		aangekund zullen hebben			aangekund te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	aankunnend		aangekund			ev. kan aan	mv. verouderd kan aan kunt aan	kunne aan (bijzin) aankunne
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	kan aan	kan aan kunt aan	kan aan kunt aan	kunt aan	kan aan	kunnen aan	kunnen aan	kunnen aan
verleden (o.v.t.)	kon aan	kon aan	kon aan	kondt aan	kon aan	konden aan	konden aan	konden aan
toekomend (o.t.t.t.)	zal aankunnen	zult/zal aankunnen	zult/zal aankunnen	zult aankunnen	zal aankunnen	zullen aankunnen	zullen aankunnen	zullen aankunnen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aankunnen	zou aankunnen	zou(dt) aankunnen	zoudt aankunnen	zou aankunnen	zouden aankunnen	zouden aankunnen	zouden aankunnen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	aankan	aankan/ aankunt	aankan/ aankunt	aankunt	aankan	aankunnen	aankunnen	aankunnen
verleden (o.v.t.)	aankon	aankon	aankon	aankondt	aankon	aankonden	aankonden	aankonden
toekomend (o.t.t.t.)	zal aankunnen aan zal kunnen	zult/zal aankunnen aan zult/zal kunnen	zult/zal aankunnen aan zult/zal kunnen	zult aankunnen aan zult kunnen	zal aankunnen aan zal kunnen	zullen aankunnen aan zullen kunnen	zullen aankunnen aan zullen kunnen	zullen aankunnen aan zullen kunnen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aankunnen aan zou kunnen	zou aankunnen aan zou kunnen	zou(dt) aankunnen aan zou(dt) kunnen	zoudt aankunnen aan zoudt kunnen	zou aankunnen aan zou kunnen	zouden aankunnen aan zouden kunnen	zouden aankunnen aan zouden kunnen	zouden aankunnen aan zouden kunnen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb aangekund	hebt aangekund	hebt/heeft aangekund	hebt aangekund	heeft aangekund	hebben aangekund	hebben aangekund	hebben aangekund
verleden (v.v.t.)	had aangekund	had aangekund	had aangekund	hadt aangekund	had aangekund	hadden aangekund	hadden aangekund	hadden aangekund
toekomend (v.t.t.t.)	zal aangekund hebben	zal/zult aangekund hebben	zult/zal aangekund hebben	zult aangekund hebben	zal aangekund hebben	zullen aangekund hebben	zullen aangekund hebben	zullen aangekund hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou aangekund hebben	zou aangekund hebben	zou/zoudt aangekund hebben	zoudt aangekund hebben	zou aangekund hebben	zouden aangekund hebben	zouden aangekund hebben	zouden aangekund hebben
onpersoonlijke lijdende vorm aangekund worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt aangekund				er is aangekund
verleden	er werd aangekund				er was aangekund
toekomend	er zal aangekund worden				er zal aangekund zijn
voorwaardelijk	er zou aangekund worden				er zou aangekund zijn
lijdende vorm aangekund worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		aangekund worden			aangekund te worden
	toekomend		aangekund zullen worden			aangekund te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		aangekund zijn			aangekund te zijn
	toekomend		aangekund zullen zijn			aangekund te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word aangekund	wordt aangekund	wordt aangekund	wordt aangekund	wordt aangekund	worden aangekund	worden aangekund	worden aangekund
verleden (o.v.t.)	werd aangekund	werd aangekund	werd aangekund	werdt aangekund	werd aangekund	werden aangekund	werden aangekund	werden aangekund
toekomend (o.t.t.t.)	zal aangekund worden	zult aangekund worden	zult aangekund worden	zult aangekund worden	zal aangekund worden	zullen aangekund worden	zullen aangekund worden	zullen aangekund worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aangekund worden	zou aangekund worden	zou/zoudt aangekund worden	zoudt aangekund worden	zou aangekund worden	zouden aangekund worden	zouden aangekund worden	zouden aangekund worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben aangekund	bent aangekund	bent/is aangekund	zijt aangekund	is aangekund	zijn aangekund	zijn aangekund	zijn aangekund
verleden (v.v.t.)	was aangekund	was aangekund	was aangekund	waart aangekund	was aangekund	waren aangekund	waren aangekund	waren aangekund
toekomend (v.t.t.t.)	zal aangekund zijn	zult aangekund zijn	zult aangekund zijn	zult aangekund zijn	zal aangekund zijn	zullen aangekund zijn	zullen aangekund zijn	zullen aangekund zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou aangekund zijn	zou aangekund zijn	zou/zoudt aangekund zijn	zoudt aangekund zijn	zou aangekund zijn	zouden aangekund zijn	zouden aangekund zijn	zouden aangekund zijn