wielrijder

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wielrijder    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• wiel·rij·der

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘fietser’ voor het eerst aangetroffen in 1869
• samenstelling van  wiel  en  rijder 
• Naamwoord van handeling van wielrijden met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wielrijder	wielrijders
verkleinwoord	wielrijdertje	wielrijdertjes

Zelfstandig naamwoord

wielrijder m

1. (sport) iemand die fietst

   • Toen CH Bingham in 1884, één jaar na de oprichting van de ANWB, de eerste fietskaart tekende was dat naar ieders overtuiging een doelmatige kaart: ze vertoonde alleen die wegen waarop een wielrijder niet in de modder bleef steken. 

Synoniemen

• fietser, wielrenner

Verwante begrippen

• wielrijdster v

Vertalingen

    1. iemand die fietst   

Engels: cyclist (en)

Gangbaarheid

• Het woord wielrijder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wielrijder" herkend door:

90 %	van de Nederlanders;
69 %	van de Vlamingen.