warantus
Latijn
Woordafbreking
- wa·ran·tus
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Germaans.
Zelfstandig naamwoord
warantus m
- (Middeleeuws Latijn) borg
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | warantus | warantī |
| genitief | warantī | warantōrum |
| datief | warantō | warantīs |
| accusatief | warantum | warantōs |
| vocatief | warante | warantī |
| ablatief | warantō | warantīs |