vuren

Vuren.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vuren    (hulp, bestand)
• IPA: /vy.rə(n)/

Woordafbreking

• vu·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Met vuur wordt het buskruit ontstoken

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
vuren	vuurde	gevuurd
zwak -d	volledig

Werkwoord

vuren

1. inergatief schoten lossen

   • Zij vuurden op de aanstormende vijand. 

Synoniemen

• schieten

Hyponiemen

• aanvuren, afvuren, doorvuren, staakt-het-vuren, terugvuren, vervuren

Vertalingen

    1. schoten lossen   

Duits: feuern (de), schießen (de) Engels: fire (en), shoot (en)

Frans: tirer (fr) Spaans: tirar (es), disparar (es)

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Oudnoor(d)s, in de betekenis van ‘van vurenhout’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285

	stellend
onverbogen	(alleen attributief)
verbogen

Bijvoeglijk naamwoord

vuren

1. vurenhouten

Zelfstandig naamwoord

de vuren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord vuur

   ▸ De Zweden dansen tijdens de midzomeravond om de meiboom en in andere landen worden vuren aangestoken om het verleden te verbranden.

Gangbaarheid

• Het woord vuren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vuren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.