volontair

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • vo·lon·tair
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vrijwilliger’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1596 [1] [2][3]
enkelvoud meervoud
naamwoord volontair volontairs
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de volontairm [4]

  1. vrijwilliger
  2. (beroep), (pregnant) onbezoldigde medewerker
    • Hij was volontair in het leger. 
Synoniemen
  1. vrijwilliger
Vertalingen
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen volontair volontairder volontairst
verbogen volontaire volontairdere volontairste
partitief volontairs volontairders -

Bijvoeglijk naamwoord

volontair

  1. vrijwillig
    • Op volontaire basis. 
Synoniemen

Gangbaarheid

67 % van de Nederlanders;
76 % van de Vlamingen.[5]

Meer informatie

Verwijzingen