tweede naamval

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  tweede naamval    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtwedəˌnamvɑl / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• twee·de naam·val

Woordherkomst en -opbouw

• verbinding van  tweede  en naamval, die verwijst naar de plaats van deze naamval op de tweede rij in het tabelletje dat traditioneel gebruikt wordt voor de weergave van het buigingsparadigma
  Deze ordening geldt niet voor alle talen. In IJslandse literatuur zet men bijvoorbeeld meestal de accusatief op de tweede regel.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	tweede naamval	tweede naamvallen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de tweede naamval m

1. (taalkunde), (grammatica) buigingsvorm van een naamwoord als dat in een zin een bezitter, oorsprong of hoeveelheid aangeeft

   ▸ Men werkte nog met naamvallen. „Hiera sint vilo visko”, wordt ergens in het filmpje gezegd: Hier zijn veel vissen. De -o in visko is de uitgang van de tweede naamval meervoud. Vilo visko is dus letterlijk: veel van vissen.

Opmerkingen

• Dit is een van de acht naamvallen van de Indo-Europese talen die oorspronkelijk een oorzakelijk voorwerp aanduidde, maar tegenwoordig vooral een bezitsrelatie aangeeft.

Synoniemen

• bezitsvorm
• genitief

Hyperoniemen

• naamval

Verwante begrippen

• eerste naamval, derde naamval, vierde naamval

Vertalingen

    1. naamval als aanduiding van bezit, oorsprong of hoeveelheid   

Engels: genitive case (en), genitive (en) Italiaans: caso genitivo (it) m, genitivo (it) m

Pools: dopełniacz (pl) m Russisch: родительный падеж (ru) m Spaans: genitivo (es) m

Gangbaarheid

• Het woord 'tweede naamval' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.