spektrum
Uiterlijk
spektrum
- IPA: /spɛktrʊm/
- spekt·rum
- Afgeleid van het Latijnse spectrum
spektrum o
- (natuurkunde) spectrum; verzameling als functie van de frequentie gemeten waarden van een grootheid
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | spektrum | spektra |
genitief | spektra | spekter |
datief | spektru | spektrům |
accusatief | spektrum | spektra |
vocatief | spektrum | spektra |
locatief | spektru | spektrech |
instrumentalis | spektrem | spektry |
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Zie Wikipedia voor meer informatie.