revolte

Nederlands

1. De revolte in Gent, november 1789 .

Uitspraak

• Geluid:  revolte    (hulp, bestand)
• IPA: / reˈvɔltə / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• re·vol·te

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans révolte, cognaat met Engels revolt en Duits Revolte

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	revolte	revolten revoltes
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

revolte v

1. openlijk verzet tegen mensen die de baas zijn

   • De grote Curaçaose revolte op 30 mei 1969 trok niet alleen diepe sporen in de Curaçaose maatschappij, maar had ook directe gevolgen voor Aruba. 

Synoniemen

• muiterij, opstand, oproer

Gangbaarheid

• Het woord revolte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "revolte" herkend door:

74 %	van de Nederlanders;
89 %	van de Vlamingen.

Noors

Zelfstandig naamwoord

❌ Error: Voeg een geldige taalcode toe aan sjabloon oudeschrijfwijze.

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, mannelijk

Nynorsk

Zelfstandig naamwoord

❌ Error: Voeg een geldige taalcode toe aan sjabloon oudeschrijfwijze.

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, mannelijk