praebitor
Latijn
Woordafbreking
- prae·bi·tor
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van praebere.
Zelfstandig naamwoord
praebitor m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | praebitor | praebitorēs |
| genitief | praebitoris | praebitorum |
| datief | praebitorī | praebitoribus |
| accusatief | praebitorem | praebitorēs |
| vocatief | praebitor | praebitorēs |
| ablatief | praebitore | praebitoribus |