onomstotelijk

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  onomstotelijk    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• on·om·sto·te·lijk

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van omstoten met het voorvoegsel on- met het invoegsel -e- en met het achtervoegsel -lijk

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	onomstotelijk	onomstotelijker	onomstotelijkst
verbogen	onomstotelijke	onomstotelijkere	onomstotelijkste
partitief	onomstotelijks	onomstotelijkers	-

Bijvoeglijk naamwoord

onomstotelijk

1. van iets dat het niet ontkent kan worden (letterlijk je kunt het niet omverwerpen)

   • De advocate leverde het onomstotelijke bewijs dat haar cliënt onschuldig is. 

   ▸ Of hij de groep wielrenners bewust afsneed, is volgens de politie nog niet duidelijk. Ook staat nog niet onomstotelijk vast dat hij iets merkte van de valpartij.

   ▸ Eén ding stond namelijk onomstotelijk vast. Er had namelijk geen bewijsmateriaal kunnen ontstaan indien mevrouw Curtholmen zich niet, zoals iedereen in de rechtszaal had kunnen constateren, met hart en ziel aan haar ontrouw had gewijd.

Synoniemen

• onwederlegbaar, duidelijk, evident, onwankelbaar, apodictisch, klaarblijkelijk

Antoniemen

• dubieus, betwijfelbaar, weerlegbaar

Afgeleide begrippen

• onomstotelijkheid

Gangbaarheid

• Het woord onomstotelijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "onomstotelijk" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.