mers
Uiterlijk
de mers mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord mer
- IPA: /ˈmærs/ (Etsbergs)
- mers
- Combinatie van mer en een genitief-es.
mers o
- (Hooglimburgs) de oogpijn die veroorzaakt wordt door te lang naar een scherm als van een televisie of computer te kijken.
- «Es ich de gansen daag aan g'm wèrkshólpe zèt, bekómme 'ch merske.»
- Als ik de hele dag voor de computer zit, krijg ik een beetje oogpijn die veroorzaakt wordt door te lang naar het scherm te kijken.
- «Es ich de gansen daag aan g'm wèrkshólpe zèt, bekómme 'ch merske.»
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | mers | - | merske | - | - | - | - | - |
genitief | mersès | - | merskes | - | - | - | - | - |
locatief | merses | - | merseske | - | - | - | - | - |
datief | merse | - | merske | - | - | - | - | - |
accusatief | mers | - | merske | - | - | - | - | - |