mandaat

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  mandaat    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• man·daat

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘lastbrief’ voor het eerst aangetroffen in 1573.
• Leenwoord uit Frans mandat, ontleend aan Latijn mandātum ‘dat wat opgedragen of toegewezen is’, verleden deelwoord van mandāre ‘opdragen, toewijzen’.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mandaat	mandaten
verkleinwoord	mandaatje	mandaatjes

Zelfstandig naamwoord

mandaat o

1. (juridisch) lastgeving
2. opdracht krachtens welke men een functie vervult
3. bevelschrift
4. pauselijke verordening
5. (België) voordracht van een kandidaat op de verkiezingslijst

Synoniemen

• [1] lastgeving

Hyponiemen

• aanhoudingsmandaat, bestuursmandaat, betalingsmandaat, dubbelmandaat, huiszoekingsmandaat, inspectiemandaat, kiezersmandaat, onderhandelingsmandaat, postmandaat, schepenmandaat, schijnmandaat, submandaat, VN-mandaat

Afgeleide begrippen

• mandaatbesluit, mandaatgebied, mandaatgever, mandaathouder, mandaatperiode, mandaatstem

Verwante begrippen

• [1] (partijen): mandant / mandator, mandataris
• bevoegdheid, lastbrief, machtiging

Vertalingen

    1.   

Engels: authorization (en), mandate (en)

Spaans: autorización (es) v, mandato (es) m

Gangbaarheid

• Het woord mandaat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "mandaat" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.