kil

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kil    (hulp, bestand)
• IPA: /kɪl/

Woordafbreking

• kil

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘koud’ voor het eerst aangetroffen in 1628
• [zelfstandig naamwoord] van Middelnederlands kille

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kil	killen
verkleinwoord	killetje	killetjes

Zelfstandig naamwoord

kil m/v

1. kreek, smal en diep riviertje, door stromend water diep uitgesleten geul van een rivier of tussen wadden

Synoniemen

• kille

Afgeleide begrippen

    1. kreek, smal en diep riviertje, door stromend water diep uitgesleten geul van een rivier of tussen wadden

Bakkerskil Bassekil Bijtelskil Bleeke Kil Bovenkil Bruine Kil De Kil De Killen Donderkil Doode Kikvorschkil Dordtsche Kil Draepkil Groote Helkil Grote Kil Grote Kilkreek Helkil Hogezandskil Hoogkil Hurnse Kil Hurwenense Kil Keesjes Jan Killeke Keesjes Killeke Kikvorskil De Kil Kille Kil van Hurwenen Killenbeek Kleine Kikvorschkil Kleine Kil Kleine Kilkreek Kooikil Lage Kil Molenkil Nieuwe Kil Nieuwkil Oostkil Otterkil Oude Kil Schipperskil sluiskil Sluiskil Sneepkil Spookkil Werkendamsche Killen Westkil Witboomkil Zoetemelkskil

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	kil	killer	kilst
verbogen	kille	killere	kilste
partitief	kils	killers	-

Bijvoeglijk naamwoord

kil

1. een koud gevoel gevend
2. zonder het tonen van emoties

Afgeleide begrippen

• kilheid, kilkoud, killig, kilte, verkillen

Vertalingen

    1.   

Engels: chilly (en)

Werkwoord

vervoeging van
killen

kil

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van killen
   

   • Ik kil. 

2. gebiedende wijs van killen
   

   • Kil! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van killen
   

   • Kil je? 

Gangbaarheid

• Het woord kil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "kil" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.