Naar inhoud springen

kapen

Uit WikiWoordenboek
  • ka·pen
  • Herkomst onzeker. Mogelijk van het Oudfriese kāp, in dat geval etymologisch verwant met kopen. Anders van Latijn capere "nemen/grijpen", in dat geval zou het ook een doublet van hebben kunnen zijn. [1]
  • In de betekenis van ‘overmeesteren’ voor het eerst aangetroffen in 1652. [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
kapen
kaapte
gekaapt
zwak -t volledig

kapen

  1. overgankelijk het stelen van een voertuig (vrnl. schepen en vliegtuigen)
    • Er worden bij Somalië soms schepen gekaapt. 
  2. overgankelijk het overvallen van een voertuig onderweg en het overnemen van dat voertuig, al dan niet gepaard met het gijzelen van inzittenden

dekapenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kaap
99 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.[3]