intelligent

Niet te verwarren met: intel·ligent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  intelligent    (hulp, bestand)
• IPA: /ɪntɛli'xɛnt/

Woordafbreking

• in·tel·li·gent

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verstandig’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1808

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	intelligent	intelligenter	intelligentst
verbogen	intelligente	intelligentere	intelligentste
partitief	intelligents	intelligenters	-

Bijvoeglijk naamwoord

intelligent

1. met een goed verstand of daarvan blijk gevend

   • Hij is een zeer intelligente jongeman. 

Vertalingen

    1. met een goed verstand of daarvan blijk gevend   

Catalaans: intelligent (ca) Duits: intelligent (de) Engels: intelligent (en) Frans: intelligent (fr)

Noors: ryddig (no) Nynorsk: ryddig (nn) Spaans: inteligente (es)

Gangbaarheid

• Het woord intelligent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "intelligent" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Duits

Bijvoeglijk naamwoord

intelligent

1. intelligent

Engels

Uitspraak

• Geluid:  intelligent (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /ɪnˈtɛlɪdʒənt/

stellend	vergrotend	overtreffend
intelligent	more intelligent	most intelligent

Bijvoeglijk naamwoord

intelligent

1. verstandig, slim, intelligent

Synoniemen

• smart, bright

Antoniemen

• stupid, dumb

Frans

Uitspraak

• Geluid:  intelligent    (hulp, bestand)

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	intelligent	intelligents
vrouwelijk	intelligente	intelligentes

Bijvoeglijk naamwoord

intelligent

1. intelligent