genezer
Uiterlijk
- ge·ne·zer
- Naamwoord van handeling van genezen met het achtervoegsel -er[1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | genezer | genezers |
verkleinwoord |
de genezer m
- (beroep) iemand die geen arts is maar wel zegt mensen te kunnen genezen
- In veel Afrikaanse landen zijn traditionele genezers nog heel belangrijk voor zieke mensen.
- Wereldberoemd was Gerard Croiset (1909-1980). Als paranormaal genezer ontving hij in zijn praktijk in Utrecht dagelijks 80 tot 120 mensen met - onverklaarbaar geachte - klachten als verlamming of een neurologische aandoening. Internationale bekendheid verwierf hij als paragnost die werd ingezet bij talloze vermissingen in binnen- en buitenland, begeleid door professor Tenhaeff. [2]
- Het woord genezer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "genezer" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
96 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ NRC Freek Schravesande 13 januari 2017
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be