dwingen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dwingen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dwin·gen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘noodzaken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265

Vaste voorzetsels

• dwingen tot

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
dwingen	dwong	gedwongen
klasse 3	volledig

Werkwoord

dwingen

1. overgankelijk iemand zonder rekening te houden met zijn wil iets opleggen

   • Hij werd gedwongen om zijn huis te verlaten. 
   • Ik dwong mijn dochter om thuis te blijven. 

   ▸ Er viel hierboven niks te faken of te bluffen, de bergen dwongen me om hen met respect en nederigheid te bejegenen.

Afgeleide begrippen

• afdwingen
• bedwingen

Verwante begrippen

• dwang

Vertalingen

    1. iemand tegen zijn wil iets opleggen   

Duits: zwingen (de) Engels: to compel (en), to force (en) Frans: forcer (fr)

Oudnoords: pynda, skylda Spaans: forzar (es), obligar (es), coaccionar (es) Roemeens: obliga (ro)

Gangbaarheid

• Het woord dwingen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "dwingen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.