zwingen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  zwingen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈzʋɪŋə(n)/

Woordafbreking

• zwin·gen

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord Ontwikkeld uit Middelnederlands swinghen, uit Germaans *swingana-, verwant aand Engels swing, Duits schwingen.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
zwingen	zwong	gezwongen
klasse 3	volledig

Werkwoord

zwingen

1. overgankelijk (verouderd) slingeren, met een zwaai of slingerende beweging doen terechtkomen

   ▸ want van het heele ding had zij alleen dit onthouden, dat men met haar als met eene lichte houten pop, de trede waarop Mossieu Maît'e en zijn beide dochters troonden, wel vijfentwintig keeren was voorbij gezwongen

   ▸ dees heeft hij luchtig opgeheven
   En met manlijker hand boven zijnen hoofde gezwongen.

Zelfstandig naamwoord

de zwingen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord zwing