debiel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  debiel    (hulp, bestand)
• IPA: /deˈbil/

Woordafbreking

• de·biel

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	debiel	debielen
verkleinwoord	debieltje	debieltjes

Zelfstandig naamwoord

debiel m

1. (verouderd) iemand die licht zwakzinnig is

   Vroeger werd iemand met een IQ tussen 50 en 75 bestempeld als een debiel.

2. (beledigend) bespottelijk iemand

   Die debiel maakt zichzelf belachelijk door te denken dat hij grappig is.

Afgeleide begrippen

• randdebiel

Vertalingen

    1. iemand die licht zwakzinnig is   

Duits: Schwachsinniger (de) m Engels: moron (en) Frans: débile (fr) m en v

    2. bespottelijk iemand   

Duits: Schwachsinniger (de) m Engels: moron (en) Frans: débile (fr) m en v

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	debiel	debieler	debielst
verbogen	debiele	debielere	debielste

Bijvoeglijk naamwoord

debiel

1. (verouderd) in lichte mate zwakzinnig

   Een debiel iemand zou die mop minder snel of niet doorhebben.

2. (beledigend) bespottelijk

   Die kerel is echt debiel als hij denkt dat hij dat kan.

Afgeleide begrippen

• debiliteit

Vertalingen

    (verouderd) in lichte mate zwakzinnig   

Duits: debil (de) Frans: débile (fr)

    (beledigend) bespottelijk   

Duits: debil (de) Frans: débile (fr)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.