debiel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  debiel    (hulp, bestand)
• IPA: /deˈbil/

Woordafbreking

• de·biel

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	debiel	debielen
verkleinwoord	debieltje	debieltjes

Zelfstandig naamwoord

debiel m

1. (verouderd) iemand die licht zwakzinnig is

   • Vroeger werd iemand met een IQ tussen 50 en 75 bestempeld als een debiel. 

2. (beledigend) bespottelijk iemand

   • Die debiel maakt zichzelf belachelijk door te denken dat hij grappig is. 

Afgeleide begrippen

• randdebiel

Vertalingen

    1. iemand die licht zwakzinnig is   

Duits: Schwachsinniger (de) m Engels: moron (en)

Frans: débile (fr) m/v Spaans: débil mental (es) m/v, morón (es) m

    2. bespottelijk iemand   

Duits: Schwachsinniger (de) m Engels: moron (en)

Frans: débile (fr) m en v Spaans: débil mental (es) m/v, morón (es) m

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	debiel	debieler	debielst
verbogen	debiele	debielere	debielste
partitief	debiels	debielers	-

Bijvoeglijk naamwoord

debiel

1. (verouderd) in lichte mate zwakzinnig

   • Een debiel iemand zou die mop minder snel of niet doorhebben. 

2. (beledigend) bespottelijk

   • Die kerel is echt debiel als hij denkt dat hij dat kan. 

Afgeleide begrippen

• debiliteit

Vertalingen

    (verouderd) in lichte mate zwakzinnig   

Duits: debil (de) Frans: débile (fr)

Tsjechisch: debilní (cs)

    (beledigend) bespottelijk   

Duits: debil (de) Frans: débile (fr)

Tsjechisch: debilní (cs)

Gangbaarheid

• Het woord debiel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'debiel' herkend door

100 %	van de Nederlanders
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.