confrontatie

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • con·fron·ta·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord confrontatie confrontaties
verkleinwoord confrontatietje confrontatietjes

Zelfstandig naamwoord

confrontatie v

  1. aanvaring met andere persoon of zware problemen tussen groepen
  2. blootstelling aan (onaangename) feiten en/of problemen
     Dit was de eerste echte beproeving die dag. De directe confrontatie met water.[2]
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen

  1. confrontatie op website: Etymologiebank.nl
  2. (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht, ISBN 90-229-9182-2
  3. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be