fotoconfrontatie

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • fo·to·con·fron·ta·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord fotoconfrontatie fotoconfrontaties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de fotoconfrontatiev

  1. onderzoeksmethode waarbij een getuige een foto van een verdachte moet herkennen uit een groep foto's
     Als een van de getuigen bij een normale fotoconfrontatie een of meerdere verdachten had aangewezen, had het politieonderzoek normaal kunnen verlopen, aanhouding en huiszoeking, zoals misdaden meestal werden opgelost.[1]
     A.K. ontkent. De officier van justitie wijst erop dat zijn telefoon pal voor de schietpartij, half vijf 's morgens, telefoonmast 212 aanstraalde, vlakbij het schietincident. De schutter stapte uit een Peugeot 107, die A.K. huurde. „Er rijden meerdere mensen in”, zei hij. Een getuige vond bij de fotoconfrontatie dat A.K. erg op de dader leek. Het signalement van andere getuigen kan op hem slaan.[2]

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “De tweede doodzonde” (2020), Uitgeverij Prometheus op Wikipedia, ISBN 9789044645149
  2. Bronlink geraadpleegd op 23 september 2022 Weblink bron “Celstraf geëist voor pistoolschot in Hengelose nacht” (03-05-2016), Tubantia