clamitare/vervoeging

Uit WikiWoordenboek
vervoeging van het Latijnse werkwoord clāmitāre
Indicativus
Praesens Imperfectum Futurum simplex
actief passief actief passief actief passief
ego clāmitō ego clāmitor ego clāmitābam ego clāmitābar ego clāmitābō ego clāmitābor
clāmitās clāmitāris clāmitābās clāmitābāris clāmitābis clāmitāberis
is, ea, id clāmitat is, ea, id clāmitātur is, ea, id clāmitābat is, ea, id clāmitābātur is, ea, id clāmitābit is, ea, id clāmitābitur
nōs clāmitāmus nōs clāmitāmur nōs clāmitābāmus nōs clāmitābāmur nōs clāmitābimus nōs clāmitābimur
vōs clāmitātis vōs clāmitāminī vōs clāmitābātis vōs clāmitābāminī vōs clāmitābitis vōs clāmitābiminī
eī/iī, eae, ea clāmitant eī/iī, eae, ea clāmitantur eī/iī, eae, ea clāmitābant eī/iī, eae, ea clāmitābantur eī/iī, eae, ea clāmitābunt eī/iī, eae, ea clāmitābuntur
Perfectum Plusquamperfectum Futurum exactum
actief passief actief passief actief passief
ego clāmitāvī ego clāmitātus, -a, -um sum ego clāmitāveram ego clāmitātus, -a, -um eram ego clāmitāverō ego clāmitātus, -a, -um erō
clāmitāvistī clāmitātus, -a, -um es clāmitāverās clāmitātus, -a, -um erās clāmitāveris us, -a, -um eris
is, ea, id clāmitāvit is, ea, id clāmitātus, -a, -um est is, ea, id clāmitāverat is, ea, id clāmitātus, -a, -um erat is, ea, id clāmitāverit is, ea, id clāmitātus, -a, -um erit
nōs clāmitāvimus nōs clāmitātī, -ae, -a sumus nōs clāmitāverāmus nōs clāmitātī, -ae, -a erāmus nōs clāmitāverimus nōs clāmitātī, -ae, -a erimus
vōs clāmitāvistis vōs clāmitātī, -ae, -a estis vōs clāmitāverātis vōs clāmitātī, -ae, -a erātis vōs clāmitāveritis vōs clāmitātī, -ae, -a eritis
eī/iī, eae, ea clāmitāvērunt eī/iī, eae, ea clāmitātī, -ae, -a sunt eī/iī, eae, ea clāmitāverant eī/iī, eae, ea clāmitātī, -ae, -a erant eī/iī, eae, ea clāmitāverint eī/iī, eae, ea clāmitātī, -ae, -a erunt
Subiunctivus
Praesens Imperfectum
actief passief actief passief
ego clāmitem ego clāmiter ego clāmitārem ego clāmitārer
clāmitēs clāmitēris clāmitārēs clāmitārēris
is, ea, id clāmitet is, ea, id clāmitētur is, ea, id clāmitāret is, ea, id clāmitārētur
nōs clāmitēmus nōs clāmitēmur nōs clāmitārēmus nōs clāmitārēmur
vōs clāmitētis vōs clāmitēminī vōs clāmitārētis vōs clāmitārēminī
eī/iī, eae, ea clāmitent eī/iī, eae, ea clāmitentur eī/iī, eae, ea clāmitārent eī/iī, eae, ea clāmitārentur
Perfectum Plusquamperfectum
actief passief actief passief
ego clāmitāverim ego clāmitātus, -a, -um sim ego clāmitāvissem ego clāmitātus, -a, -um essem
clāmitāverīs clāmitātus, -a, -um sīs clāmitāvissēs clāmitātus, -a, -um essēs
is, ea, id clāmitāverit is, ea, id clāmitātus, -a, -um sit is, ea, id clāmitāvisset is, ea, id clāmitātus, -a, -um esset
nōs clāmitāverīmus nōs clāmitātī, -ae, -a sīmus nōs clāmitāvissēmus nōs clāmitātī, -ae, -a essēmus
vōs clāmitāverītis vōs clāmitātī, -ae, -a sītis vōs clāmitāvissētis vōs clāmitātī, -ae, -a essētis
eī/iī, eae, ea clāmitāverint eī/iī, eae, ea clāmitātī, -ae, -a sint eī/iī, eae, ea clāmitāvissent eī/iī, eae, ea clāmitātī, -ae, -a essent
Imperativus
Praesens Futurum
actief passief actief passief
2e pers. enk. clāmitā 2e pers. enk. clāmitāre 2e pers. enk. clāmitātō 2e pers. enk. clāmitātor
3e pers. enk. clāmitātō 3e pers. enk. clāmitātor
2e pers. mv. clāmitāte 2e pers. mv. clāmitāmini 2e pers. mv. clāmitātōte
3e pers. mv. clāmitantō 3e pers. mv. clāmitantor
Infinitivus
Praesens Perfectum Futurum
actief passief actief passief actief passief
clāmitāre clāmitārī clāmitāvisse clāmitātum, -am, -um esse clāmitātūrum, -am, -um esse clāmitātum īrī
Participium
Praesens Perfectum Futurum
actief passief actief
clāmitāns, -ntis clāmitātus, -a, -um clāmitātūrus, -a, -um
Gerundium Gerundivum Supinum
clāmitāndum, -a clāmitāndus, -a, -um clāmitātum, clāmitātū