bretel

Nederlands

man met bretels

Uitspraak

• Geluid:  bretel    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bre·tel

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘draagband’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1827

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bretel	bretellen, bretels
verkleinwoord	(bretelletje)	(bretelletjes)

Zelfstandig naamwoord

bretel v/m

1. (kleding) elk van de draaglinten die moeten belettten dat de broek of rok afzakt

Vertalingen

    1.   

Duits: Hosenträger (de) m Engels: braces (en) mv (VK), suspenders (en) mv (VS) Frans: bretelle (fr) v Italiaans: bretelle (it) v

Japans: Katakana: サスペンダー (ja) Romaji: sasupendā (ja) Noors: buksesele (no) m Papiaments: guièl Pools: szelki (pl) v mv Spaans: tirante (es) m

Gangbaarheid

• Het woord bretel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "bretel" herkend door:

86 %	van de Nederlanders;
85 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.