Naar inhoud springen

сын

Uit WikiWoordenboek
enkelvoud meervoud
nominatief сынсыновья́
сыны́
genitief сы́насынове́й
сыно́в
datief сы́нусыновья́м
сына́м
accusatief сы́насынове́й
сыно́в
instrumentalis сы́номсыновья́ми
сына́ми
locatief о сы́нео сыновья́х
о сына́х

сын m

  1. (familie) zoon
    У них родился сын.
    «Hun werd een zoon geboren.»
    Сыны́ оте́чества «De zonen des vaderlands.»