Naar inhoud springen

zelfinductie

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • zelf·in·duc·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord zelfinductie zelfinducties
verkleinwoord zelfinductietje zelfinductietjes

Zelfstandig naamwoord

zelfinductie v

  1. (natuurkunde) (elektrotechniek) de mate waarin de groei van een stroom in een geleider vertraagd wordt door het erdoor opgebouwde magneetveld
    • Een wisselstroom wordt door zelfinductie vooral gehinderd als de wisselspanning een hoge frequentie heeft. 
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Meer informatie

Gangbaarheid