urina
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Frans
Werkwoord
| vervoeging van |
|---|
| uriner |
urina
- derde persoon enkelvoud verleden tijd (passé simple) van uriner
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /ʊrɪna/
Woordafbreking
- uri·na
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn
Zelfstandig naamwoord
urina v
- urine; een vloeistof die bij dieren door de nieren wordt geproduceerd en periodiek wordt geloosd
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | urina | uriny |
| genitief | uriny | urin |
| datief | urině | urinám |
| accusatief | urinu | uriny |
| vocatief | urino | uriny |
| locatief | urině | urinách |
| instrumentalis | urinou | urinami |
Synoniemen
Verwante begrippen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.