tune

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • tune
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘herkenningsmelodie’ voor het eerst aangetroffen in 1951 [1]
  • van het Engels [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord tune tunes
verkleinwoord tunetje tunetjes

Zelfstandig naamwoord

tune m [3]

  1. herkenningsmelodie
Hyponiemen

Werkwoord

vervoeging van
tunen

tune

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tunen
    • Ik tune. 
  2. gebiedende wijs van tunen
    • Tune! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tunen
    • Tune je? 

Gangbaarheid

85 % van de Nederlanders;
83 % van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ "tune" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. ↑ tune op website: Etymologiebank.nl
  3. ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. ↑ Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be


Drents

Zelfstandig naamwoord

tune

  1. tuin
Schrijfwijzen
Synoniemen


Frans

Uitspraak

Zelfstandig naamwoord

tune v

  1. (spreektaal) poen, pegels
    «Mon blouson qui vaut tant de tunes, à leurs yeux était une veste pour marcher sur la lune!»
    In hun ogen was mijn jack, dat zoveel poen waard is, een jasje om mee op de maan te lopen! [1]
Schrijfwijzen

Verwijzingen

  1. ↑ Wouw, Berry van de, Woordenboek populair Frans - Nederlands. Woordenboek van het Frans dat u op school nooit leerde, 2e druk, Breda: Uitgeverij Arti-Choc, 2014; p. 208


Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

tune

  1. tuin
Schrijfwijzen
Synoniemen

Meer informatie


Veluws

Zelfstandig naamwoord

tune

  1. tuin
Schrijfwijzen
Synoniemen

Meer informatie

Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=tune&oldid=4392259"