sjaop
Uiterlijk
- IPA: /ʃɔːp/ (Etsbergs)
sjaop o
- (evenhoevigen) schaap
- (volkstaal) gek mens
- «Waat is dae-n Harie dóch e sjaop!»
- Wat is die Harrie toch een gek mens!
- «Waat is dae-n Harie dóch e sjaop!»
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | sjaop | zjaop | sjäöpke | zjäöpke | sjäöp | zjäöp | sjäöpkes | zjäöpkes |
genitief | sjaops | zjaops | sjäöpkes | zjäöpkes | sjäöp | zjäöp | sjäöpkes | zjäöpkes |
locatief | sjaopes | zjaopes | sjaopeske | zjaopeske | sjaopese | zjaopese | sjaopeskes | zjaopeskes |
datief | sjaope | zjaope | sjäöpke | zjäöpke | sjäöp | zjäöp | sjäöpkes | zjäöpkes |
accusatief | sjaop | zjaop | sjäöpke | zjäöpke | sjäöp | zjäöp | sjäöpkes | zjäöpkes |