ruta

Noors

Woordafbreking

• ru·ta

Naar frequentie	10479

Werkwoord

ruta

1. verleden tijd van rute
2. voltooid deelwoord van rute

Synoniemen

• [1-2]: rutet

Zelfstandig naamwoord

ruta, v

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rute

Schrijfwijzen

• ruten, m

Nynorsk

Woordafbreking

• ru·ta

Werkwoord

ruta

1. onbepaalde wijs, tweede vorm naast rute, zie aldaar

ruta

1. verleden tijd van ruta
2. voltooid deelwoord van ruta

ruta

1. gebiedende wijs van ruta

Schrijfwijzen

• rut
• rute

Werkwoord

ruta

1. verleden tijd van rute
2. voltooid deelwoord van rute

ruta

1. gebiedende wijs van rute

Schrijfwijzen

• rut
• rute

Zelfstandig naamwoord

ruta, v

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rute

Zelfstandig naamwoord

ruta

1. verouderde spelling of vorm van ruta tot 2012

(verouderd) bepaalde vorm nominatief meervoud van rute, v

Spaans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• ru·ta

enkelvoud	meervoud
ruta	rutas

Zelfstandig naamwoord

ruta v

1. (verkeer) route, weg, pad

Verwijzingen

• ruta in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española