rute

Uit WikiWoordenboek
Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: Route, route, Rute

Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • ru·te
Woordherkomst en -opbouw
  • Werkwoord: Afkomstig van het Noorse zelfstandige naamwoord rute
  • Zelfstandig naamwoord [A]: Afkomstig uit het Nederduits.
  • Zelfstandig naamwoord [B]: Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord rupta (= weg).
Naar frequentie 4570
vervoeging
onbepaalde wijs rute
tegenwoordige tijd ruter
verleden tijd ruta
rutet
voltooid
deelwoord 		ruta
rutet
onvoltooid
deelwoord 		rutende
lijdende vorm rutes
gebiedende wijs rut
vervoegingsklasse Klasse 1 zwak
opmerking

Werkwoord

rute

  1. overgankelijk ruiten maken, bijv. op een blad papier
Afgeleide begrippen


[A]+[B] enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   rute     m: ruten
v: ruta   		  ruter     rutene  
genitief   rutes     m: rutens
v: rutas   		  ruters     rutenes  

Zelfstandig naamwoord

[A] rute m / v

  1. ruit (in een patroon)
  2. (schaak) veld
    «Et sjakkbrett har 64 ruter.»
    Een schaakbord heeft 64 velden.
  3. (bouwkunde) glasruit, ruit, vensterglas, vensterruit
Synoniemen
Afgeleide begrippen

Zelfstandig naamwoord

[B] rute m / v

  1. route
  2. reisroute
  3. dienstregeling


Nynorsk

Uitspraak
Woordafbreking
  • ru·te
Woordherkomst en -opbouw
  • Werkwoord [A1]: Afkomstig van het Nynorske zelfstandige naamwoord rute
  • Werkwoord [B1]: Herkomst onbekend.
  • Zelfstandig naamwoord [A2]: Afkomstig uit het Nederduits.
  • Zelfstandig naamwoord [B2]: Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord rupta (= weg).
  • Zelfstandig naamwoord [C]: Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord ruta.
  • Zelfstandig naamwoord [D]: Herkomst onbekend.
vervoeging
onbepaalde wijs rute
ruta
tegenwoordige tijd ruter
verleden tijd ruta
voltooid
deelwoord 		ruta
onvoltooid
deelwoord 		rutande
lijdende vorm rutast
gebiedende wijs rut
ruta
rute
vervoegingsklasse Klasse 1 zwak
opmerking [A1]+[B1]

Werkwoord

[A1] rute

  1. overgankelijk ruiten maken, bijv. op een blad papier
Afgeleide begrippen

Werkwoord

rute

  1. gebiedende wijs van ruta
Schrijfwijzen

Werkwoord

rute

  1. gebiedende wijs van ruta
Schrijfwijzen

Werkwoord

[B1] rute

  1. overgankelijk ravotten, stoeien
  2. overgankelijk lawaai maken
  3. overgankelijk fuiven
Afgeleide begrippen

Werkwoord

rute

  1. gebiedende wijs van ruta
Schrijfwijzen

Werkwoord

rute

  1. gebiedende wijs van ruta
Schrijfwijzen
[A2]+[B2]+
[C2]+[D2] 		enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   rute     ruta     ruter     rutene  

Zelfstandig naamwoord

[A2] rute v

  1. ruit (in een patroon)
  2. (schaak) veld
    «Eit sjakkbrett har 64 ruter.»
    Een schaakbord heeft 64 velden.
  3. (bouwkunde) glasruit, ruit, vensterglas, vensterruit
Synoniemen
Afgeleide begrippen

Zelfstandig naamwoord

[B2] rute v

  1. route
  2. reisroute
  3. dienstregeling

Zelfstandig naamwoord

[C2] rute v

  1. (plantkunde) een plant uit het geslacht Ruta op Wikispecies
Afgeleide begrippen

Zelfstandig naamwoord

[D2] rute v

  1. bal, bol
Afgeleide begrippen
Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=rute&oldid=3403198"